This is How We Read las Weg van Jou

Leesblog This is How We Read noemt zichzelf de pretblog van drie professionele boekenmeisjes.

Je vindt hen hier thisishowweread.be

Een van die drie meisjes is Barbara De Munnynck,  en zij las op een onverwacht vrije namiddag in de vakantie Weg van Jou.

Haar oordeel: 

Soms gebeurt het dat ik opeens een middag voor mezelf heb. En als ik dan op het juiste boek stoot, lees ik het binnen de 48 uur uit. Meestal ten koste van mijn slaap. Spijt heb ik achteraf nooit. Net voor onze vakantie was het van dat. Astrid speelde bij een vriendinnetje, Johanna was op een verjaardagsfeest, Karolien had zich onverwacht ingeschreven voor een marathonsessie middagdutten en ik…zat op de zetel en kon een boek lezen. De eerste roman in mijn vizier was het recensie-exemplaar van N.I. Monteny’s debuut Weg van jou (uitgeverij Van Halewyck) dat op onze salontafel rondslingerde. Ik herinnerde me een begeleidende brief waarin werd gesproken over een ervaren Vlaamse journaliste die onder pseudoniem een meeslepend verhaal uitbracht in de traditie van Jill Mansell. Onder het motto: “Waarom zijn er zo weinig ‘romantic reads’ van eigen bodem? Daar moet ik iets aan doen!” (Of zoiets…)

Nieuwgierig, maar een beetje sceptisch begon ik te lezen. Twee uur en een half boek later wist ik dat ik verkocht was. Weg van jou is een roman in de lichte traditie, maar dan wel van de bovenste plank. Vink de vakjes maar af: vlotte verteltoon, goede spanningsboog, herkenbare personages geportretteerd op een ongewoon opwindend moment in hun leven – figuurlijk en letterlijk dan, want

Twee liefdesgeschiedenissen vormen de kern van Weg van Jou.  De alleenstaande moeder met bindingsangst Helena ontmoet een nieuwe liefde op het moment dat haar schoonzus Anouk, moeder van twee dochters, een affaire begint. Heel onderhoudend allemaal, zelfs al is de verhaallijn rond Anouk nogal voorspelbaar. Om de plot meer body te geven, is er ook nog de kwestie van een jeugdhuis dat dreigt gesloten te worden. Helena springt op de bres en wordt daardoor heel even Wereldberoemd in Vlaanderen. Monteny beschrijft Helena’s passage in een tv-show humoristisch en levensecht – waarschijnlijk omdat de schrijfster zelf ervaring heeft met het mediacircus. Nathalie Le Blanc, de Vlaamse journaliste achter de schuilnaam N.I. Monteney, schreef eerder een non-fictie boek, Solo, rond het fenomeen alleen wonen – waarvoor ze veel aandacht kreeg. Haar debuutroman verdient een even warm onthaal.

PS: N.I. Monteny is niet de eerste schrijfster in wiens boek ik begin met het idee ‘een hoofdstukje’ te zullen lezen…waarna ik de hele roman er in sneltempo doorjaag.